تأثیر محلول پاشی سولفات روی و اسید بوریک در مراحل مختلف فنولوژیک بر عملکرد دانه و برخی صفات کمی دو رقم کلزا (brassica napus l.)

به منظور بررسی تأثیر محلول­پاشی سولفات روی و اسید بوریک در مراحل مختلف فنولوژیک بر عملکرد و برخی صفات کمی دو رقم کلزا، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با 18 تیمار و در سه تکرار در سال زراعی 85-84 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان به مرحله اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی عبارت بودند از: محلول­پاشی سولفات روی در سه سطح (بدون محلول پاشی (zn0)، محلول پاشی با غلظت سه در هزار (zn1) و محلول­پاشی با غلظت شش در هزار (zn2))، محلول­ پاشی اسید بوریک در سه سطح (بدون محلول­پاشی (b0)، محلول­پاشی با غلظت دو در هزار (b1) و محلول­پاشی با غلظت چهاردر هزار (b2)) و ارقام شامل (v1) slm046 و رقم طلایه (v2). محلول­پاشی سولفات روی و اسید بوریک در دو مرحله (ابتدای ساقه رفتن و ابتدای گلدهی) انجام گردید. در طول دوره رشد مراقبت­های زراعی انجام و از صفات ارتفاع بوته، تعداد خورجین های بارور و نابارور یادداشت برداری شده و عملکرد دانه، وزن هزاردانه نیز تعیین گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد بین عملکرد دانه از نظر آماری تفاوت معنی دار وجود داشته و حداکثر محصول دانه کلزا از تیمار zn0b1 و رقم slm046به مقدار 4180 کیلوگرم در هکتار حاصل گردید. بنابراین، با عنایت به نقش مثبت اسید بوریک در افزایش عملکرد دانه و به کارگیری توأم سولفات روی و اسید بوریک در افزایش وزن هزاردانه و تعداد خورجین­های بارور کلزا و همچنین بالاتر بودن سطح عملکرد دانه در رقم slm046، استفاده از این رقم و محلول­پاشی همزمان اسید بوریک و سولفات روی با غلظت های به ترتیب دو در هزار و سه در هزار در مراحل ابتدای ساقه رفتن و ابتدای گلدهی (تیمار zn1b1) در مناطق با آب و هوا و خاک مشابه محل مناسب می باشد.